تفسير نور:
سوره مسد آيه 1
‏متن آيه : ‏
‏ تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ ‏

‏ترجمه : ‏
‏نابود باد ابولهب ! و حتماً هم نابود مي‌گردد .‏

‏توضيحات : ‏
‏« تَبَّتْ » : هلاك شد . نابود گرديد . اين فعل براي دعا است و به معني : هلاك باد و نابود باد ! « يَدَا أَبِي لَهَبٍ » : دو دست ابولهب . تسميه كلّ به اسم جزء است و مراد از دست ، ذات او است ( نگا : جزء عمّ شيخ محمّد عبده ) . « تَبَّ » : هلاك و نابود گرديد . فعل ماضي براي تحقّق است و خبر از آينده قطعي مي‌دهد . ابولهب عموي پيغمبر بود و سرسخت‌ترين دشمنان آن حضرت بشمار مي‌آمد . دائماً او و همسرش أمّ جميل بر ضدّ اسلام و براي اذيّت و آزار مسلمين در تلاش و تكاپو بودند .‏

سوره مسد آيه 2
‏متن آيه : ‏
‏ مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏دارائي و آنچه ( از شغل و مقام ) به دست آورده است ، سودي بدو نمي‌رساند ( و او را از آتش دوزخ نمي‌رهاند ) .‏

‏توضيحات : ‏
‏« مَآ أَغْنَيا عَنْهُ » : بدو سودي نبخشيد ( نگا : اعراف‌ / 48 ، حجر / 84 ، شعراء / 207 ) . « مَا » : چيزي كه . مراد شغل و مقام است .‏

سوره مسد آيه 3
‏متن آيه : ‏
‏ سَيَصْلَى نَاراً ذَاتَ لَهَبٍ ‏

‏ترجمه : ‏
‏به آتش بزرگي در خواهد آمد و خواهد سوخت كه زبانه‌كش و شعله‌ور خواهد بود .‏

‏توضيحات : ‏
‏« سَيَصْلَيا‌ » : به آتش داخل خواهد شد و بدان خواهد سوخت ( نگا : نساء / 10 ، ابراهيم‌ / 29 ، إسراء / 18 ) . « ذَاتَ لَهَبٍ » : زبانه‌كش و مشتعل ( نگا : مرسلات‌ / 31 ) .‏

سوره مسد آيه 4
‏متن آيه : ‏
‏ وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و همچنين همسرش كه ( در اينجا آتش بيار معركه و سخن‌چين است در آنجا بدبخت و ) هيزم‌كش خواهد بود .‏

‏توضيحات : ‏
‏« إمْرَأَتُهُ » : همسرش . عطف بر ضمير فاعلي مستتر در اصل ( سَيَصْلَيا ) است . « حَمَّالَةَ » : بسيار باركش . مفعولٌ‌به براي فعل محذوفي است و مخصوص به ذمّ است . برخي آن را حال هم دانسته‌اند . « الْحَطَبِ » : هيزم . « حَمَّالَةَ الْحَطَبِ » : هيزم‌كش . كنايه از سخن‌چين است كه با برافروختن آتش كينه‌توزي و دشمنانگي در ميان مردم ، خرمن محبّت و مودّت آنان را آتش مي‌زند ، و رشته دوستي و رابطه خويشاوندي همگان را مي‌گسلاند .‏

سوره مسد آيه 5
‏متن آيه : ‏
‏ فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ ‏

‏ترجمه : ‏
‏در گردنش رشته طناب تافته و بافته‌اي از الياف است .‏

‏توضيحات : ‏
‏« جِيدِ » : گردن . « حَبْلٌ » : ريسمان . « مَسَدٍ » : رشته به هم تابيده از ليف خرما و غيره . اين آيه حال است و كنايه از تحقير چنين شخصي است . اين سرنوشت نه تنها براي ابولهب و امّ جميل است و بس ، بلكه هركه با قرآن مخالف باشد و مانع رواج و رسوخ احكام آن در جهان گردد ، در دوزخ قرين و همدم آنان خواهد گشت .‏
بازگشت به لیست سوره‌ها